موارد تیمّم - آیت الله محقق کابلی - پرسان - پاسخگویی به سؤالات شرعی و عقیدتی

“اول” آنکه تهیّه آب به قدر وضو یا غسل ممکن نباشد.
(مسأله 693): اگر انسان در آبادى باشد، باید بنا بر احتیاط براى تهیّه آب وضو، و غسل، به قدرى جستجو کند که از پیدا شدن آن ناامید شود، و اگر در بیابان باشد، چنانچه زمین آن پست و بلند یا به جهت زیادى درختان، راه آن دشوار است، باید در هر یک از چهار طرف به اندازه پرتاب یک تیر قدیمى که با کمان پرتاب مى کردند. در جستجوى آب بروند والاّ باید در هر طرف به اندازه پرتاب دو تیر جستجو نماید.(1)
(مسأله 694): اگر بعضى از چهار طرف هموار و بعضى دیگر پست و بلند باشد، در طرفى که هموار است به اندازه پرتاب دو تیر و در طرفى که هموار نیست به اندازه پرتاب یک تیر جستجو کند.
(مسأله 695): در هر طرفى که یقین دارد آب نیست در آن طرف جستجو لازم نیست.

(مسأله 696): کسى که وقت نماز او تنگ نیست، و براى تهیّه آب وقت دارد، اگر یقین دارد در محلى دورتر از مقدارى که باید جستجو کند آب هست، باید براى تهیّه آب برود، و اگر گمان دارد آب هست، رفتن به آن محل لازم نیست ولى اگر گمان او قوى و به حد اطمینان باشد، باید براى تهیّه آب به آن محل برود.
(مسأله 697): لازم نیست خود انسان در جستجوى آب برود، بلکه مى تواند کسى را که به گفته او اطمینان دارد بفرستد و در این صورت اگر یک نفر از طرف چند نفر برود کافیست.
(مسأله 698): اگر احتمال دهد که داخل بار سفر خود، یا در منزل یا در قافله آب هست، بنا بر احتیاط باید بقدرى جستجو نماید که به نبودن آب یقین کند، یا از پیدا کردن آن ناامید شود.
(مسأله 699): اگر پیش از وقت نماز جستجو نماید، و آب پیدا نکند و تا وقت نماز همانجا بماند، چنانچه احتمال دهد که آب پیدا مى کند، احتیاط مستحب آن است که دوباره در جستجوى آب برود.
(مسأله 700): اگر بعد از داخل شدن وقت نماز جستجو کند و آب پیدا نکند و تا وقت نماز دیگر در همانجا بماند چنانچه احتمال دهد که آب پیدا مى شود احتیاط مستحب آن است که دوباره در جستجوى آب برود.
(مسأله 701): اگر وقت نماز تنگ باشد یا از دزد و درّنده بترسد، یا جستجوى آب بقدرى سخت باشد که نتوان تحمّل کند، جستجو لازم نیست.
(مسأله 702): اگر در جستجوى آب نرود تا وقت نماز تنگ شود، اگر چه معصیت کرده ولى نمازش با تیمّم صحیح است.
(مسأله 703): کسى که یقین دارد آب پیدا نمى کند، چنانچه دنبال آب نرود و با تیمّم نماز بخواند، و بعد از نماز بفهمد که اگر جستجو مى کرد آب پیدا مى شد، چنانچه وقت وسعت داشته باشد، لازم است وضو گرفته و نماز را اعاده نماید.
(مسأله 704): اگر بعد از جستجو، آب پیدا نکند و با تیمّم نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد، در جایى که جستجو کرده آب بوده، در صورتى که وقت باقى باشد باید وضو گرفته و نماز را دوباره بجا آورد.
(مسأله 705): کسى که یقین دارد وقت نماز تنگ است، اگر بدون جستجو با تیمّم نماز بخواند و بعد از نماز و پیش از گذشتن وقت بفهمد که براى جستجو وقت داشته، احتیاط واجب آن است که دوباره نمازش را بخواند.
(مسأله 706): اگر بعد از داخل شدن وقت نماز، وضو داشته باشد و بداند که اگر وضوى خود را باطل کند تهیّه آب براى او ممکن نیست یا نمى تواند وضو بگیرد چنانچه بتواند وضوى خود را نگهدارد، نباید آن را باطل نماید، ولى مى تواند با عیال خود نزدیکى کند، اگر چه بداند که از غسل متمکن نخواهد شد.
(مسأله 707): اگر پیش از وقت نماز وضو داشته باشد، و بداند که اگر وضوى خود را باطل کند، تهیّه آب براى او ممکن نیست، چنانچه بتواند وضوى خود را نگهدارد، احتیاط مستحب آن است که آن را باطل نکند.
(مسأله 708): کسى که فقط بمقدار غسل آب دارد، و مى داند که اگر آن را بریزد آب پیدا نمى کند، چنانچه وقت نماز داخل شده باشد، ریختن آن حرام است، و احتیاط مستحب آن است، که پیش از وقت نماز هم آن را نریزد.
(مسأله 709): کسى که مى داند آب پیدا نمى کند، اگر بعد از داخل شدن وقت نماز وضوى خود را باطل کند، یا آبى که دارد بریزد معصیت کرده، ولى نمازش با تیمّم صحیح است، اگر چه احتیاط مستحب آن است که قضاى آن نماز را نیز بخواند.

موارد تیمّم – آیت الله محقق کابلی