مسأله 120- عرق شتر نجاستخوار، نجس است1، ولي اگر حيوانات ديگر، نجاستخوار شوند از عرق آنها اجتناب لازم نيست2.
1- بهجت: بنابر أظهر پاك است اگر چه احتياط مستحبّ در اجتناب است…
2- جوادی آملی: هرچند ترجیح دارد.
اراكي: عرق ديگر حيوانات هم، اگر نجاستخوار شوند بنابراحتياط واجب نجس است.
نوري: احتياط واجب آن است كه از عرق حيوانات نجاستخوار ديگر نيز اجتناب كنند.
*****
خوئي، تبريزي: م ۱۲۱ ـ عرق شتر نجاستخوار و هر حيواني كه به خوردن نجاست انسان عادت كرده، اگر چه پاك است، ولي نماز با آن جايز نيست.
گلپايگاني، صافي: م 117- بنابر احتياط واجب بايد از عرق شتر نجاستخوار و هر حيواني كه به خوردن نجاست انسان عادت كرده اجتناب كرد.
خامنه ای: رساله آموزشی ص ۵۹: عرق حیوان نجاستخوار و عرق جنب از حرام پاک است، ولی احتیاط واجب این است که با این عرق نماز خوانده نشود.
زنجاني: م ۱۲۱ ـ بول و غائط و عرق حيواني كه به خوردن نجاست انسان (يعني مدفوع او) عادت كرده – غیر از پرندگان – نجس است.
وحید: م ۱۲۱ ـ عرق شترى كه به خوردن نجاست انسان عادت كرده ـ بنابر احتياط ـ نجس است ، و عرق حيوانات ديگرى كه به خوردن نجاست انسان عادت كرده اند پاك است، ولى نماز با هيچكدام جايز نيست.
مكارم: م 130 – عرق شتر نجاستخوار، بلكه دیگر حيوانات نجاستخوار نجس است بنابر احتياط واجب.
سيستاني: م 113- عرق شتري كه به خوردن نجاست انسان عادت كرده باشد، نجس است؛ و همچنين است بنابر احتياط واجب عرق حيوانات ديگري كه اين چنين باشند.
مظاهری: م 113- حیوان نجاستخوار و حیوانی که انسان با آن نزدیکی نموده حتی عرق و شیر و سرگین آنها نجس است و نیز تخم اینگونه پرندگان نجس می باشد ولی اجزای بی روح آنها مانند پر و مو و پشم پاک است.
سبحانی: م 100 – عرق حیوان نجاستخوار (شتر و یا غیر شتر) نجس است