(مسأله 989): انسان باید نماز را به نیت قربت، یعنى براى انجام دادن فرمان خداوند عالم بجا آورد، و لازم نیست نیت را از قلب خود بگذراند، یا مثلاً به زبان بگوید چهار رکعت نماز ظهر مى خوانم قربة الى الله.
(مسأله 990): اگر در نماز ظهر یا در نماز عصر نیت کند که چهار رکعت نماز مى خوانم و معین نکند، ظهر است یا عصر، نماز او باطل است، و نیز کسى که مثلاً قضاى نماز ظهر بر او واجب است، اگر در وقت نماز ظهر بخواهد آن نماز قضا یا نماز ظهر را بخواند، باید نمازى را که مى خواند، در نیت معین کند.
(مسأله 991): انسان باید از اول تا آخر نماز به نیت خود باقى باشد پس اگر در بین نماز بطورى غافل شود که اگر بپرسند چه مى کنى؟ نداند چه بگوید، نمازش باطل است.
(مسأله 992): انسان باید فقط براى انجام امر خداوند عالم نماز بخواند پس کسى که ریا کند یعنى براى نشان دادن به مردم نماز بخواند نمازش باطل است، خواه فقط براى مردم باشد، یا خدا و مردم هر دو را در نظر بگیرد.
(مسأله 993): اگر قسمتى از نماز را هم براى غیر خدا بجا آورد، نمازش باطل است، بلکه اگر نماز را براى خدا بجا آورد ولى براى نشان دادن بمردم در جاى مخصوصى مثل مسجد یا در وقت مخصوصى مثل اول وقت یا بطرز مخصوصى مثلاً با جماعت نماز بخواند نمازش باطل است، و بنا بر احتیاط اگر جزء مستحبى را نیز مثل قنوت براى غیر خدا بجا آورد نمازش باطل است.