(مسأله 813): نافله نماز ظهر، پیش از نماز ظهر خوانده مى شود، و وقت فضیلت آن از اول ظهر است تا موقعى که آن مقدار از سایه شاخص که بعد از ظهر پیدا مى شود، به اندازه دو هفتم آن شود، مثلاً اگر درازى شاخص هفت وجب باشد، هر وقت مقدار سایه اى که بعد از ظهر پیدا مى شود به دو وجب رسید، آخر وقت نافله ظهر است.
(مسأله 814): نافله عصر پیش از نماز عصر خوانده مى شود، وقت فضیلت آن تا موقعى است که آن مقدار از سایه شاخص که بعد از ظهر پیدا مى شود، به چهار هفتم آن برسد، و چنانچه بخواهد، نافله ظهر یا نافله عصر را بعد از وقت آنها بخواند، باید نافله ظهر را بعد از نماز ظهر و نافله عصر را بعد از نماز عصر بخواند، و بنا بر احتیاط واجب نیّت اداء و قضاء نکند.
(مسأله 815): وقت فضیلت نافله مغرب بعد از تمام شدن نماز مغرب است تا وقتى که سرخى طرف مغرب که بعد از غروب کردن آفتاب در آسمان پیدا مى شود از بین برود.
(مسأله 716): وقت نافله عشاء بعد از تمام شدن نماز عشاء تا نصف شب است و بهتر است بعد از نماز عشاء بلافاصله خوانده شود.
(مسأله 817): نافله صبح پیش از نماز صبح خوانده مى شود، و وقت فضیلت آن بعد از فجر اول است تا وقتى که سرخى طرف مشرق پیدا شود، و نشانه فجر اول در وقت نماز صبح گفته شد، و ممکن است نافله صبح را بعد از نافله شب بلافاصله بخوانند.
(مسأله 818): وقت نافله شب از نصف شب است تا اذان صبح، و بهتر آن است که نزدیک اذان صبح خوانده شود.
(مسأله 819): مسافر و کسى که براى او سخت است نافله شب را بعد از نصف شب بخواند، مى تواند آن را در اول شب بجا آورد.
