وقت نماز صبح از طلوع فجر تا طلوع آفتاب است.
(مسأله 495) سپيده‌اى را كه آخر شب از طرف شرق رو به بالا حركت مى‌كند و همانند ستونى است كه اطراف آن را تاريكى احاطه كرده است فجر كاذب يا فجر اول مى‌نامند و وقتى آن سپيده كه شبيه نخ سفيد است درافق پهن شد و گسترش يافت آن را فجر صادق يا فجر دوم مى‌گويند كه اول وقت نمازصبح مى‌باشد.
(مسأله 496) زمان مابين طلوع و غروب خورشيد را زوال مى‌گويند و اين زمان را مى‌توان به وسيله چوبى عمودى كه شاخص مى‌نامند تشخيص داد به اين نحو كه شاخص را در زمين هموار فروبرده، صبح وقتى خورشيد طلوع مى‌كند سايه شاخص بطرف مغرب مى‌افتد و هرچه آفتاب بالا مى‌رود سايه شاخص بتدريج كم مى‌شود تا اين‌كه يا سايه به كلى از بين مى‌رود يا به كمترين حد خود مى‌رسد سپس به تدريج سايه به طرف مشرق زياد مى‌گردد و وقتى سايه به كلّى از بين رفت يا به كمترين حدخود رسيد و از آنجا بطرف مشرق رو به زيادشدن گذاشت اوّل زوال مى‌باشد. همچنين مى‌توان به وسيله ساعت، وقت طلوع و غروب آفتاب را مشخص نمود كه زمان نصف مابين آن دو، زوال خواهدبود.