(مسأله 720): هر گاه بترسد که اگر آب را به مصرف وضو، یا غسل برساند دچار زحمت مى شود باید تیمّم نماید، و جواز تیمّم به این جهت در سه صورت است.
1ـ آنکه اگر آب را در وضو یا غسل صرف نماید خودش فعلاً یا بعداً به تشنگى که باعث تلف یا مرضش مى شود یا تحملش مشقت زیاد دارد مبتلا خواهد شد.
2ـ آنکه بر کسانى که حفظشان بر او واجب است بترسد که از تشنگى تلف یا بیمار شوند.
3ـ آنکه بر غیر خود (چه انسان باشد، یا حیوان) بترسد و تلف یا بیمارى یا بى تابى شان بر او گران باشد، و در غیر این سه صورت با داشتن آب تیمّم جائز نیست.
(مسأله 721): اگر غیر از آب پاکى که براى وضو یا غسل دارد آب نجسى هم به مقدار آشامیدن خود و کسانى که با او مربوطند داشته باشد، باید آب پاک را براى آشامیدن بگذارد، و با تیمّم نماز بخواند، ولى چنانچه آب را براى حیوانش یا بچه نابالغ بخواهد، باید آب نجس را به آنان بدهد، و با آب پاک وضو و غسل را انجام دهد.