اول و دوم: بول و غائط چه از موضع طبيعى خارج شود و چه از موضع غير طبيعى و چه به صورت طبيعى خارج گردد و چه با دستگاه، اما اگر خروج بول ومدفوع از غير موضع طبيعى باشد، چنان‌چه دفع طبيعى باشد وضو باطل مى‌شود، ولى اگر دفع بوسيله دستگاه صورت بگيرد وضو باطل نمى شود. نيز رطوبتى كه قبل ازاستبراء خارج مى‌شود، ظاهراً در حكم بول است و وضورا باطل مى‌كند.
سوم: خارج شدن باد معده وروده از مخرج غائط يا از راه ديگرى كه براى خروج غائط گشوده شده است و اگر از غير اين دو راه باد خارج شود، وضو باطل نمى‌شود.
چهارم: خوابى كه بر عقل غلبه كند. اين خواب با غلبه بر شنوايى شناخته مى‌شود بطورى‌كه ديگر نه مى‌شنود ونه مى‌بيند ونه درك مى‌كند وفرقى نيست در حال نشستن، ايستادن يا دراز كشيدن باشد.
پنجم: هرچيزى كه عقل را از بين مى‌برد مانند ديوانگى ومستى وبيهوشى بنابراحتياط واجب.
ششم: استحاضه زنان كه تفصيل آن خواهد آمد. واما جنابت هرچند كه وضو را باطل مي‌كند ولكن پس از آن فقط بايد غسل نمود.
(مسأله 160) اگر شك كند كه يكى از مبطلات وضو ازاو سر زده يانه؟ بنا را برعدم بگذارد. همچنين اگر بعدازاستبراء شك كندكه رطوبت خارج شده بول است يامذى، وضوباطل نمى شود مگر اين‌كه قبل از استبراء باشد كه وضو را باطل مى‌كند.
(مسأله 161) اگر آب اماله بدون غائط خارج شود، يا اگر شك كند كه همراه آن غائط خارج شده يانه، وضو باطل نمى‌شود.
(مسأله 162) وضو با بيرون آمدن مذى كه هنگام شهوت يا بعد از شهوت خارج مى‌شود يا ودى كه بعد از بول خارج مى‌شود يا وذى كه بعد از منى خارج مى‌شود باطل نمى‌شود.
دائم الحدث
كسى كه بول او قطره قطره خارج مى‌شود (مسلوس) يا نمى‌تواند از بيرون آمدن غائط خود دارى كند (مبطون) چهار حالت دارد:
اول: آن‌كه از اول وقت نماز تا آخر آن به مقدار وضو گرفتن و نماز خواندن اختيارى مهلت پيدامى كند بايد نماز را در همان مهلت بخواند.
دوم: آن‌كه چنين مهلتى اصلًا ندارد يا اگر مهلت هم دارد براى وضو وبرخى از افعال نماز كفايت نمى كند، در اين صورت مثل بقيه افراد وضو بگيرد ونماز بخواند وآنچه پى درپى از او خارج مى‌شودوضويش را باطل نمى‌كند ومى تواند هر كارى كه مشروط به طهارت است انجام دهد مادامى كه غير آن حدثى ديگرمانند بول ياخواب به صورت عادى از او سرنزده باشد.
سوم: آن‌كه مهلتى به مقدار وضو وبعضى از افعال نماز پيدا مى‌كند وتجديد وضو در بين نمازيك بار يا بيشتر براى او حرجى ندارد، در اين صورت در آن مهلت وضو گرفته نماز بخواند واعاده وضوبا حدوث حدث لازم نيست ولى شايسته است كه اگر در بين نماز حدثى از او صادر شد، وضو راتجديد كند ونماز را ادامه دهد. و اگر حدثى اتفاقاً بعد از نماز حادث شود بنابراحتياط مستحب براى نمازبعدى تجديد وضو نمايد.
چهارم: مثل حالت سوم است با اين تفاوت كه تجديد وضو در بين نماز براى او حرج دارد، كه در اين حالت يك وضو مجزى است مادامى كه حدث ديگرى به صورت عادى از او سر نزند وبنابراحتياط اولى براى هر نماز يك وضو بگيرد. در حالات مذكور فرقى بين مسلوس و مبطون نيست.
(مسأله 163) مسلوس ومبطون با وضويى كه نماز مى‌خواند، مى‌تواند تا وقتى كه از او حدث ديگرى سر نزده باشد هر عملى كه مشروط به طهارت است انجام بدهد مثل مس نوشته قرآن كريم وغيره.
(مسأله 164) واجب است مسلوس ومبطون با گذاشتن كيسه يا مثل آن از سرايت نجاست به بدن ولباس حتى الامكان جلوگيرى نمايد ولازم نيست براى هر نمازى آن را عوض كند.