(مسأله 1635): اگر روزه دار استمناء کند (معناى استمناء در مسأله 1619 گذشت)، روزه اش باطل مى شود.
(مسأله 1636): اگر بى اختیار منى از او بیرون آید، روزه اش باطل نیست.
(مسأله 1637): هر گاه روزه دار بداند که اگر در روز بخوابد محتلم مى شود یعنى در خواب منى از او بیرون مى آید، جایز است بخوابد هر چند به سبب نخوابیدن بزحمت نیفتد، و اگر محتلم شود روزه اش باطل نمى شود.
(مسأله 1638): اگر روزه دار هنگام بیرون آمدن منى از خواب بیدار شود، واجب نیست از بیرون آمدن آن جلوگیرى کند.
(مسأله 1639): روزه دارى که محتلم شده، مى تواند بول کند اگر چه بداند بواسطه بول کردن باقیمانده منى از مجرى بیرون مى شود.
(مسأله 1640): روزه دارى که محتلم شده، اگر بداند منى در مجرى مانده و در صورتى که پیش از غسل بول نکند بعد از غسل منى از او بیرون مى آید، بنا بر احتیاط واجب باید پیش از غسل بول کند.
(مسأله 1641): کسى که بقصد بیرون آمدن منى بازى و شوخى کند، گرچه منى از او بیرون نیاید، باید روزه را تمام کند و قضا هم بنماید.
(مسأله 1642): اگر روزه دار بدون قصد بیرون آمدن منى مثلاً با زن خود بازى و شوخى کند، چنانچه اطمینان دارد که منى از او خارج نمى شود اگر چه اتفاقاً منى بیرون آید، روزه او صحیح است. ولى اگر اطمینان ندارد، در صورتى که منى از او بیرون آید، روزه اش باطل است.
منو