(لا اِلهَ اِلاَّ اللهُ الْحَلِیمُ الْکَرِیمْ) یعنى نیست خدائى سزاوار پرستش، مگر خداى یکتاى بى همتا که صاحب حلم و کرم است (لا اِلهَ اِلاَّ اللهُ الْعَلِىُّ العَظِیم)یعنى نیست خداى سزاوار پرستش، مگر خداى یکتاى بى همتا که بلند مرتبه و بزرگ است (سُبْحانَ اللهِ رَبِّ السَمواتِ السَبعْ وَرَبِّ الاَرَضِین السَبعْ) یعنى پاک و منزه است خداوندى که پروردگار هفت آسمان و پروردگار هفت زمین است، (وما فِیهِنَّ وَما بَیْنَهُنَّ وَرَبِّ العَرْشِ الْعَظِیم)یعنى پروردگار هر چیزى است که در آسمانها و زمینها و مابین آنها است، و پروردگار عرش بزرگ است (وَالْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمِین) یعنى ستایش مخصوص خدائیست که پرورش دهنده تمام موجودات است.
