سؤال 78:
برخى از شاعران و نويسندگان در سروده‌هاى شعرى و آثار داستانى خود از سمبولهاى تمدنها و اديان ديگر كه برخى از آنها اديان شرك و الحادى نيز مى باشد، استفاده مى كنند. هنگامى كه اعتراض مى شود، پاسخ آنان اين است كه اين عمل از باب تعامل و ارتباط و گفتگوى تمدنها و فرهنگ هاى انسانى با همديگر است؛ ولى هنگامى كه خواننده، اين توليدات شعرى و داستانى را مى خواند تحت تأثير اين سمبولها قرار مى گيرد و چه بسا ممكن است اين تأثيرات جنبه منفى هم داشته باشد. زيرا تحت تأثير فرهنگ ها و افكار مغاير با افكار اسلامى مبتنى بر توحيد، قرار خواهند گرفت. نظر جنابعالى در اين مورد چيست؟
جواب:
هرگاه اين اشعار تأثيرات منفى داشته باشد، سرودن آن جايز نيست.