استفتاء درباره افطار عمدی – آیت الله سیستانی

پاسخ: توبه و استغفار کنید و اگر کسی روزه ماه رمضان را به خوردن یا آشامیدن یا جماع یا استمناء باطل کند ، در صورتی که بداند آن کار روزه را باطل می کند، علاوه بر قضا ، کفاره هم بر او واجب می ‏شود. و همچنین (بنا بر احتیاط واجب) کسی که جاهل به حکم بوده ولی در جهل خود معذور نبوده و احتمال می داده که این کار مبطل روزه باشد ، کفاره بر او لازم می گردد. و اما کسی که مساله را نمی دانسته و در جهل خود معذور بوده یا مطمئن بوده که این کار روزه را باطل نمی کند کفاره بر او نیست و فقط قضا کافی است. و اگر استمناء کند یا باقی بر جنابت بماند ، در حالی که جاهل باشد به اینکه چنین کاری روزه را باطل می ‏کند چنانچه در جهل خود معذور باشد ، روزه اش صحیح است. ولی اگر می دانسته این کار مبطل روزه است ولی نمی دانست کفاره دارد در این صورت باید قضا کند و کفاره هم بدهد.
و در کفاره افطار روزه ماه رمضان ، کافی است به شصت فقیر هر کدام یک مد طعام بدهد (۷۵۰ گرم گندم یا آرد یا نان یا ماکارونی و مانند آنها) . و اگر قضای آن را یک سال تأخیر بیندازد تا ماه رمضان بعد برسد باید بابت هر یک روزعلاوه بر قضا یک مد طعام (کفاره تأخیر) به فقیر بدهد و اگر بیش از یک سال تاخیر بیندازد کفاره تکرار نمی شود.