آيا جايز است انتقال عضوى از بدن شخص زنده اهداكننده، مانند كليه يا ريه، براى نجات حيات انسان ديگر، با علم به اين كه اين اهدا ضرر حتمى به حيات او ندارد و تنها ممكن است او با خطرات احتمالى در آينده مواجه شود؟ اگر اين اهدا باعث ضعف جسمى او شود، چه حكمى دارد؟
جواب:
بلى! اهدا و انتقال اعضاى غير رييسى مثل كليه و مانند آن، چه به صورت هبه رايگان و يا در مقابل عوض به طور مطلق جايز است؛ يعنى حتى اگر نجات حيات انسان ديگر هم متوقف به آن نباشد. مشروط بر اين كه اين انتقال عادتاً به درجه غيرقابل تحمل، زيان آور نباشد. بلى! هرگاه نجات حيات انسان ديگر به اين انتقال توقف داشته باشد، به گونه اى كه اگر اين انتقال صورت نگيرد، وى خواهد مُرد، اهدا به صورت كفايى و يا عينى واجب است، مشروط بر اين كه موجب هلاكت خود اهداكننده نشود. دليلى بر اين موضوع اين است كه انسان مسلط بر اعضاى خود است و مى تواند هر نوع تصرفى را انجام دهد، مشروط بر امور ذيل:
1. اين تصرف موجب هلاكت او نشود.
2. منجر به ضرر قابل توجه نشود.
3. موجب بدقواره و زشت شدن اندام او نگردد.
اما اگر اين شرايط موجود نباشد، اهدا و انتقال جواز ندارد.