اگر داكتر از آزمايشهاى شعاعى و تستهاى لابراتوارى (آزمايشهاى خون، انساج و غيره) و از همه ابزارهاى طبى اساسى كمك بگيرد و در تشخيص بيمارى به آنها اعتماد كند، ولى اين آزمايش ها در اصل اشتباه بوده و داكتر نمى دانسته است؛ اما او با اعتماد به آن آزمايش ها، دواهايى را از طريق رگ به بيمار تزريق نموده كه موجب مرگ او شده است. سوال اين است كه آيا داكتر در اين حالت ضامن است؟ آيا بر او ديه واجب است؟
پاسخ:
بلى! در فرض مسأله، ديه بر داكتر لازم است و قتل در اين مورد قتل خطايى است.