س 824. اگر زنی در حال روزه نذری معیّن حیض شود، چه حکمی دارد؟
ج. روزه با عارض شدن حیض باطل می شود و قضای آن بعد از طهارت واجب است.
س 825. شخصی از اول ماه رمضان تا بیست و هفتم ماه را در وطن خود (بندر دیّر) روزه گرفته و در صبح روز بیست و هشتم به دبی مسافرت کرده و در روز بیست و نهم به آن جا رسیده و متوجه شده که در آن جا عید اعلام شده است، او اکنون به وطن خود برگشته، آیا قضای روزه هایی که از وی فوت شده، واجب است؟ اگر یک روز قضا نماید، ماه رمضان نسبت به او بیست و هشت روز می شود و اگر بخواهد دو روز قضا کند، روز بیست و نهم در جایی بوده که در آن جا عید اعلام شده بود، این شخص چه حکمی دارد؟
ج. اگر اعلان عید در روز بیست و نهم در آن مکان، به نحو شرعی و صحیح باشد، قضای آن روز بر او واجب نیست، ولی با فرض اینکه افق دو محل یکی بوده این امر کشف می کند که یک روز روزه در اول ماه از او فوت شده، لذا واجب است قضای دو روز را بجا آورد.
س 826. اگر روزه داری هنگام مغرب در سرزمینی افطار کرده باشد و سپس به جایی مسافرت کند که هنوز مغرب نشده است، روزه آن روز او چه حکمی دارد؟ آیا تناول مفطرات برای او در آن جا قبل از مغرب جایز است؟
ج. روزه او صحیح است و تناول مفطرات در آن مکان قبل از مغرب با فرض این که در وقت مغرب در سرزمین خود افطار کرده، برای او جایز است.
س 827. شهیدی به یکی از دوستانش وصیت نموده که احتیاطاً از طرف وی چند روز روزه قضا بگیرد، ولی ورثه شهید به این مسائل پایبند نیستند و طرح وصیت او هم برای آن ها ممکن نیست و روزه گرفتن هم برای دوست آن شهید مشقت دارد، آیا راه حل دیگری وجود دارد؟
ج. اگر آن شهید به دوست خود وصیت کرده که خودش شخصاً برای او روزه بگیرد، ورثه او در این مورد تکلیفی ندارند، و اگر برای آن فرد روزه گرفتن به نیابت از شهید مشقت دارد، تکلیف از او ساقط است.
س 828. من فردی کثیر الشک هستم و یا به تعبیر دقیق تر زیاد وسوسه می شوم، و در مسائل دینی به خصوص فروع دین زیاد شک می کنم، یکی از موارد آن این است که در ماه رمضان گذشته شک کردم که آیا غبار غلیظی که وارد دهان من شده آن را فرو برده ام یا خیر؟ و یا آبی را که داخل دهانم کردم، خارج کرده و بیرون ریختم یا نه؟ در نتیجه آیا روزه من صحیح است یا خیر؟
ج. روزه شما در فرض سؤال محکوم به صحّت است و این شکها اعتباری ندارند.
س 829. آیا حدیث شریف کساء را که از حضرت فاطمه زهرا(سلام الله علیها) نقل شده، حدیث معتبری می دانید؟ آیا نسبت دادن آن در حالت روزه به حضرت زهرای مرضیه(علیهاالسلام) جایز است؟
ج. اگر نسبت دادن آن به صورت حکایت و نقل از کتاب هایی باشد که آن را نقل کرده اند، اشکال ندارد.
س 830. از بعضی از علما و غیر آنان شنیده ایم که اگر انسان هنگام روزه مستحبّی به خوردن غذا دعوت شود، می تواند آن را قبول کرده و مقداری از غذا میل کند و با این کار روزه اش باطل نمی شود، بلکه ثواب هم دارد امیدواریم نظر شریف خود را در این باره بیان فرمایید.
ج. قبول دعوت مؤمن در حال روزه مستحبی، شرعاً امری پسندیده است هر چند خوردن غذا به دعوت مؤمن روزه را باطل می کند.
س 831. دعاهایی مخصوص ماه رمضان به صورت دعای روز اول و روز دوم تا آخر ماه وارد شده است، قرائت آن ها در صورت شک در صحّت شان چه حکمی دارد؟
ج. به هر حال اگر قرائت آن ها به قصد رجاء ورود و مطلوبیت باشد، اشکال ندارد.
س 832. شخصی قصد داشت روزه بگیرد، ولی برای خوردن سحری بیدار نشد، لذا نتوانست روزه بگیرد. آیا گناه روزه نگرفتن او به عهده خود وی است یا کسی که او را بیدار نکرده است؟ اگر فردی بدون سحری روزه بگیرد، آیا روزه اش صحیح است؟
ج. در این مورد چیزی بر عهده دیگران نیست، و روزه بدون خوردن سحری هم صحیح است.
س 833. روزه روز سوم ایام اعتکاف در مسجدالحرام، چه حکمی دارد؟